Śmierć sztuki. Ćwiczenia z estetyki:
Stosowane Sztuki Społeczne

Centrum Promocji Młodych, Willa Generała, al. Wolności 30

W 2007 r. Artur Żmijewski opublikował w Krytyce Politycznej tekst pt. „Stosowane Sztuki Społeczne” i w środowisku od razu zawrzało. W swoim manifeście artysta wskazywał, że sztuka przestała mieć realny skutek w rzeczywistości i postulował użycie jej jako narzędzia wiedzy, nauki, czy polityki. Nawoływał do otwarcia sztuki na tych, którzy nie mają wobec niej nabożnego stosunku i mogących wchodzić z nią w realny dialog, czyli socjologów i psychologów. Tezy Żmijewskiego budziły spore kontrowersje. Jedni uznali je za przełom, prowadzący wprost do sformułowania nowego artystycznego języka. Drudzy odczytali ten tekst jako manifest polityczny, którym ostatecznie Żmijewski wykracza poza obręb sztuki.
Dziś ten tekst zyskuje wyjątkowo na aktualności, ponieważ jest kluczem do odczytania Artura Żmijewskiego jako kuratora trwającego właśnie 7. Biennale Sztuki Współczesnej w Berlinie. W tekście zapowiadającym Biennale Żmijewski napisał: „Chciałbym, aby wystawa stała się przestrzenią polityczną, przypominającą bardziej parlament niż muzeum. Niech sztuka proponuje rozwiązania pomyślane dla rzeczywistości społeczno-politycznej! Zamiast zadawać pytania, chciałbym, aby Biennale dostarczyło odpowiedzi, aby używać artystycznego języka i strategii w walce o wspólne cele”.
W Centrum Promocji Młodych zapraszamy do dyskusji o tym czy sztuka może i czy powinna, być uczestnikiem dyskursu politycznego. Punktem wyjścia będzie oczywiście tekst Żmijewskiego „Stosowane Sztuki Społeczne”, ale również jego działalność artystyczna i kuratorska. /A. Florczyk/
Wstęp wolny