Ludwik Wawrzynowicz

Ludwik Wawrzynowicz 1870–1957, kompozytor, pedagog, publicysta, założyciel szkoły muzycznej w Częstochowie
Ratusz, Gabinet Wybitnych Częstochowian, czerwiec – sierpień 2016

Ludwik Stefan Wawrzynowicz, żarliwy promotor życia muzycznego Częstochowy, kompozytor, pedagog, publicysta, założyciel Szkoły Muzycznej w Częstochowie, urodził się 18 sierpnia 1870 r. w Warszawie, w rodzinie rzemieślniczej, jako najstarszy syn Feliksa i Marianny z Krzyżanowskich. Jego rodzice pielęgnowali upodobania muzyczne dzieci, szczególnym zaś kultem darzyli muzykę Chopina. Już jako młody chłopiec rozpoczął naukę gry na fortepianie. W 1894 r. zaczął pobierać nauki w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Ze względu na trudną sytuację materialną w czasie studiów, oprócz udzielania lekcji gry na fortepianie pracował także w warszawskiej Drukarni Stanisława Niemiry. W roku 1897, po ukończeniu szkoły, założył Chór Drukarzy Warszawskich, który w 1901 r. znalazł się wśród laureatów w konkursie warszawskich amatorskich chórów męskich. Ludwik Wawrzynowicz w tym czasie śpiewał także jako chórzysta w Operze Warszawskiej.
W 1902 r. przybył do Częstochowy i objął dyrekcję nad tutejszym Towarzystwem Śpiewaczym Lutnia, którym dyrygował do 1904 r. W 1903 r. podjął starania o otwarcie szkoły muzycznej w Częstochowie. Szkoła rozpoczęła swą działalność we wrześniu 1904 r. Działała nieprzerwanie także w czasie I i II wojny światowej, aż do 1946 r. Była pierwszą szkołą artystyczną na ziemi częstochowskiej. Po II wojnie światowej w Częstochowie powstał Instytut Muzyczny. Ludwik Wawrzynowicz przekazał do niego nieodpłatnie instrumenty muzyczne swojej szkoły i objął posadę nauczyciela gry na fortepianie. Dyrektorem Instytutu został jego syn Tadeusz Wawrzynowicz. W 1950 r. Ludwik Wawrzynowicz przeszedł na emeryturę.
W 1955 r., mając 85 lat, uczestniczył w założeniu ogniska muzycznego i krótko był jego nauczycielem.
Ludwik Wawrzynowicz oprócz kierowania szkołą i pracy pedagogicznej prowadził czynną działalność krytyczną i publicystyczną na łamach częstochowskiej prasy. Swoje liczne artykuły i recenzje publikował w „Dzienniku Częstochowskim”, „Gońcu Częstochowskim”, „Gazecie Częstochowskiej”, „Życiu Częstochowy”, a także w periodyku „Ziemia Częstochowska”.
Z jego inicjatywy publiczność Częstochowy miała okazję znaleźć się na koncertach takich sław, jak m.in. Aleksander Michałowski, Artur Rubinstein czy Bronisław Huberman. Zorganizował wiele występów prowadzonych przez siebie chórów, popisów uczniowskich, poranków muzycznych, wygłaszał prelekcje i odczyty muzyczne.
Zmarł 12 lutego 1957 r. Pozostawił po sobie około 100 zachowanych kompozycji, m.in. operę, utwory fortepianowe, organowe, pieśni solowe i chóralne, utwory religijne, hymny kościelne, kantaty, msze, utwory kameralne, a także kompozycje o charakterze dydaktycznym.
Na wystawie zaprezentowano zdjęcia, zapisy nutowe, partytury, batutę, płyty ebonitowe, działający patefon z początku XX w., dokumenty oraz rzeczy osobiste muzyka, pochodzące głównie ze zbiorów rodzinnych, a także z Biblioteki Publicznej im. dr. W. Biegańskiego w Częstochowie i Muzeum Częstochowskiego. Oprawę muzyczną stanowiły utwory Ludwika Wawrzynowicza w wykonaniu Katarzyny Pietroń: Berceuse G-dur op. 11, Preludium d-moll ze zbioru Deux preludes pour piano seul op. 20, Marsz uroczysty C-dur op. 8. Tekst audio o życiu Ludwika Wawrzynowicza przygotowała i czytała Wanda Malko.
/opracowano na podstawie: Wanda Malko, Biografie kompozytorów częstochowskich. Ludwik Wawrzynowicz (1870–1957), „Almanach Częstochowy” 1989; Janusz Jadczyk, Ludwik Wawrzynowicz (1870–1957). Pedagog, kompozytor i działacz muzyczny, Częstochowa 2004/

 

Comments are closed.

Muzeum

Muzeum

Muzeum Częstochowskie jest najstarszą instytucją kultury regionu częstochowskiego. Odgrywa istotną rolę w jego życiu społecznym i kulturalnym, wpływa znacząco na tradycję i historię.

Kontakt

Kontakt

Muzeum Częstochowskie
Aleja NMP  47
42-217  Częstochowa
tel. 34 360 56 31
muzeum@muzeumczestochowa.pl